- ناف آسمان (فِ)
کنایه از قطب فلک. (آنندراج). وسطالسماء. وسط آسمان. میان آسمان:
سپهر گفت بهل مدح روزگار بگو
که آفتاب سوی ناف آسمان آمد.
عرفی (از آنندراج)
سپهر گفت بهل مدح روزگار بگو
که آفتاب سوی ناف آسمان آمد.
عرفی (از آنندراج)
